รักโลก จงอย่าปล่อยให้ยางในจักรยานทำลายโลก
จักรยานเป็น พาหนะสีเขียว ด้วยความหมายคือมันไม่ก่อมลพิษ ถ้าเราขี่จักรยานได้แค่อาทิตย์ละ 35 ก.ม.แทนที่จะขับรถกันก็จะลดปริมาณก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ได้ถึงปีละครึ่งตัน
แต่ความจริงที่น่าอึดอัดคือ ในปี 2007 นั้นมีจักรยานใหม่ออกสู่ตลาดประมาณ 130 คันทั่วโลก
และแน่นอนว่ามันต้องใช้ยางในเป็นสองเท่าของตัวเองคือ 260 ล้านเส้น
เอาแค่ครึ่งเดียวที่แบนแล้วถูกเจ้าของโยนทิ้งก็จะมีขยะยางในโลกเพิ่มขึ้นอีกเกือบแสนตัน
มีหลายวิธีที่จะนำเอายางเก่ากลับมาใช้ใหม่
ง่ายที่สุดคือเอายางเก่าโยนให้สถานที่แปลงสภาพกลับมาใช้ใหม่ใกล้บ้าน(ถ้ามี)
แต่วิธีง่ายที่สุดสำหรับเราซึ่งไม่เหมือนอเมริกาที่มีศูนย์รีไซเคิลนั่นคือ
การปะยางซึ่งไม่จำเป็นต้องทำระหว่างกำลังขี่จักรยานเมื่อยางแตก
แต่ที่แน่ๆ คือต้องมีกาวปะยางมีกระดาษทรายและแผ่นปะที่หาซื้อได้ทั่วไปในร้านจักรยาน เมื่อมีทั้งหมดแล้วก็กระทำตามขึ้นตอนดังต่อไปนี้
หารูรั่วให้เจอ ถ้าไม่เจอด้วยตาเปล่าให้สูบยางให้พองเต็มที่แล้วเอามาแนบแก้ม ค่อยๆ หมุนหารูรั่วไปจนกว่าจะรู้สึกได้ถึงลมรั่วพุ่งปะทะแก้มหรือใบหู ถ้าดูด้วยตาเปล่าหลังจากสูบลมแล้ว ไม่เจอก็ให้เอายางแช่น้ำทีละนิด เลื่อนไปเรื่อยๆ จนครบวง เมื่อจุ่มน้ำแล้วพบรูรั่วก็เอายางนั้นขึ้นมาเช็ด หมายตรงรูนั้นไว้ด้วยปากกามาร์คเกอร์ แล้วขัดบริเวณรั่วนั้นด้วยกระดาษทรายให้บางพอประมาณแต่ต้องเรียบและแห้ง ทากาวบางๆ ที่บริเวณรั่วซึ่งจะต้องใหญ่กว่าแผ่นปะ ต้องทาด้วยความระมัดระวัง ปล่อยให้กาวแห้งจนมันหนืด นำแผ่นปะมากดในบริเวณทากาว ค่อยๆ กดไล่ไปจนทั่วแผ่นแล้วกดไว้ครู่หนึ่งจนรู้สึกว่าแผ่นปะนั้นติดแน่น คลำยางนอกหาของมีคมที่ติดฝัง ถ้าเจอให้ดึงออกก่อนเพราะถ้าทิ้งไว้อาจทิ่มยางที่ปะแล้วทะลุต้องงัดออกมาปะซ้ำ ประกอบยางในเข้ากับล้อแล้วสูบยางด้วยความดันลมเหมาะสมตามปกติ การปะยางเก่าไว้ใช้เป็นยางสำรองจะช่วยให้คุณประหยัดและที่แน่ๆ คือไม่เพิ่มขยะทำลายสิ่งแวดล้อม
เพียงเท่านี้คุณก็มีส่วนช่วยลดโลกร้อนได้แล้วด้วยวิธีง่ายๆ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น